Η Μαίρη Λέφκοβιτς, με αφορμή τη σκηνή στην οποία ένας σκλάβος ευνούχος από τη Φρυγία περιγράφει αυτό που υποτίθεται ότι ήταν η δολοφονία της Ελένης, εξετάζει την αντίληψη των Αθηναίων συγγραφέων για τους ξένους, τους οποίους ναι μεν παρουσίαζαν ως ανθρώπους με παράξενες ενδυμασίες και αλλόκοτους τρόπους αλλά τους απεικόνιζαν επίσης και ως συνανθρώπους με τους οποίους μοιράζονταν τις ίδιες αντιδράσεις απέναντι στην εξαπάτηση, στη βία, και ειδικότερα, στον θάνατο.
Η Μαίρη Λέφκοβιτς κατείχε την έδρα Andrew A. Mellon του Τμήματος Κλασικών Σπουδών της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Wellesley College, όπου για περίπου τριάντα χρόνια διηύθυνε το εξαιρετικά δημοφιλές εισαγωγικό σεμινάριο στην αρχαία ελληνική μυθολογία. Έχει δημοσιεύσει πολλά έργα σχετικά με την αρχαία ιστορία και μυθολογία. Είναι ιδιαίτερα γνωστή για την αντίκρουση της υπόθεσης της «Μαύρης Αθηνάς» του Μάρτιν Μπερνάλ. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία της: «Γυναίκες στον ελληνικό μύθο» (Καστανιώτης, 1995), «Η Μαύρη Αθηνά. Μύθοι και πραγματικότητα ή οι παραποιήσεις του αφροκεντρισμού» (Κάκτος, 1997), «Θνητοί και αθάνατοι. Οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων και ο ρόλος τους στη ζωή των ανθρώπων» (Μεταίχμιο, 2005) και «Μάθημα ιστορίας. Μια φυλετική Οδύσσεια» (Ενάλιος, 2010).
Η διάλεξη εντάσσεται στο πλαίσιο του εφετινού μηνιαίου σεμιναρίου του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας της Ακαδημίας Αθηνών με θέμα «Η αρχαία ελληνική λογοτεχνία σε διάλογο με το ξένο», στο οποίο διακεκριμένοι επιστήμονες των κλασικών σπουδών διερευνούν διάφορες πτυχές της αλληλεπίδρασης της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας με λογοτεχνίες άλλων αρχαίων πολιτισμών, καθώς και ζητήματα απεικόνισης και αναπαράστασης των ξένων στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία.
Πηγή
Πηγή